vrijdag 1 november 2013

September/Oktober 2013


Beste sponsors, vrienden en belangstellenden,                                 

In september/oktober 2013 zijn wij weer in Sir Lowry’s Pass Village geweest.                                      Het was in die tijd ook twee weken schoolvakantie (de voorjarsvakantie) en we hebben, net als in juli, een project uitgewerkt om de kinderen in de vakantie van de straat te houden; een vakantieproject dus. Maar ook de soupkitchen en alles daaromheen had natuurlijk onze aandacht.

De soupkitchen

Zoals jullie weten is het in alle schoolvakantieweken extra druk in de soupkitchen, dus we konden goed helpen bij het organiseren en uitdelen van het dagelijkse eten.                                                     Het was voorjaar in Zuid-Afrika.Het is niet koud meer maar als de zon ondergegaan is wordt het wel behoorlijk fris. Er waren wel ochtenden dat er sneeuw op de bergen lag, de Hottentot-Holland-mountains die de Village omringen, en de lokale bevolking vindt dat nog best koud. We hadden deze keer winterkleding meegenomen voor de kinderen en dat kwam dus weer goed van pas.                                                                                                                                                                        Het is wel de tijd dat er overdag gewerkt kan worden zonder last te hebben van de warmte of de regen. Een goede tijd dus voor het buiten onderhoud van de soupkitchen. We hebben samen met Pearl een paar werkloze mannen uit de Village bij elkaar gebracht om de buitenkant en ook de binnenkant van de soupkitchen helemaal te schilderen. Tegelijkertijd heeft ook het dak weer een onderhoudsbeurt gekregen zodat we ook weer enkele lekkages hebben verholpen. Noodzakelijk onderhoud die op deze manier ook wat inkomen genereert voor de lokale bevolking.

’s-Morgens komen de kleine kinderen voor hun pap naar de soupkitchen en er was een studente “social work” uit de stad (ook met schoolvakantie) die wel graag in de soupkitchen wilde helpen. Pearl hield dan de kleintjes na de pap in de soupkitchen en de hulp ging dan met de kinderen zingen, verhaaltjes vertellen, maar in het bijzonder proberen de kinderen hygienische-basis-beginselen bij te brengen. Leer de kinderen dat ze na het toiletbezoek hun handen moeten wassen, enzovoorts. Er bleven dan wel ca. 25 kinderen en we hadden er veel plezier bij.

                           

                                                       Ik wil ook mee doen


                                    

                                                          Peuterles hygiene

De kleinsten zijn altijd heel spontaan en vrolijk. Ze staan nog buiten de realiteit van alle dag en het is steeds weer een plezier om dit mee te maken.
Schoolrapporten
Het was ook weer de tijd om de schoolrapporten van september in te zien en te bespreken met de kinderen. Zoals we bij ons vorige verslag al meldden waren de schoolresultaten niet al te best. Wel waren een aantal kinderen duidelijk verbeterd voor hun wiskunde (math.) wat we mogen toerekenen aan de huiswerkhulp van de wiskundeleraar. Hopelijk gaat dat in de nabije toekomst meer vruchten afwerpen. 
Het vakantie project

In juli zijn we gestart met een vakantie project: de kinderen op een zinvolle manier van de straat houden tijdens de schoolvakantie. Omdat het nog geen vast mooi weer is hebben we in de Village de “blauwe hal” gehuurd. Een oude hal, vreselijk vies, met maar 1 electriciteitsaansluiting, maar het geeft bij regen wel een onderkomen voor onze activiteiten. Terwijl de kinderen hun ontbijt kregen in de soupkitchen hebben we met een paar grote kinderen de hal bruikbaar gemaakt.                     We hebben in juli al wel wat ervaring opgedaan met ons vakantieproject maar ook deze keer waren er bij de uitwerking weer een aantal onverwachte gebeurtenissen. Op dag 1 hield de “sportleraar” wel een toespraakje maar hij had zich niet gerealiseerd dat er echt gesport moest worden. De instructrice voor netbal (korfbal) was er wel, maar zonder korven. Op dag 2 kwamen er geen kinderen; er was ze niet verteld dat er activiteiten waren, maar nadat de fluit door de Village was gegaan hebben we dan weer moeite om het aantal tot ca. 100 kinderen te beperken. Maar in totaal waren het goed geslaagde dagen.
Als de grote kinderen op het sportveld waren konden we met de kleineren allerlei spelletjes en activiteiten doen.

                            

                                                      Een dagindeling leren

                             

                                                            Spelen met klei

                            

                                                                 Darts spelen

                           

                                                                    Kleuren

                           

                                                                   Rekenen

                           

                                                              In de "bleu hall"


Na de spelen gingen we om 13.00 uur allemaal naar de soupkitchen voor een warme lunch.              Alles overziend was het een succes !!

Met onze highschoolkinderen hebben we na de lunch bijeenkomsten gehouden om met ze te overleggen over hun schoolresultaten en hun toekomst. Wat kun je bereiken met je huidige schoolresultaten. Wat wil je bereiken na je schooltijd en heb je wel de juiste vakkenkeuze. Uit een nabijgelegen dorp (Grabouw) was een jongedame (bijna afgestudeerd in sociale pedagogie; ze heet Lune) bereid om ons te helpen. Zij communiceert met de kinderen op hun eigen niveau en wijst er de kinderen uit haar eigen ervaring op dat er meer inzet en eigen verantwoordelijkheid vereist is als je jouw doel wilt bereiken. Bij ons vertrek (half oktober) hebben we met haar afgesproken dat ze in de volgende weekenden met de kinderen bijeenkomsten organiseert waarbij ze individuele gesprekken aangaat om te bespreken wat hun toekomstmogelijkheden zijn en wat ze willen/kunnen bereiken. We hopen de kinderen er van te doordringen dat ze alleen met eigen inzet en eigen verantwoordelijkheid hun toekomst kunnen verbeteren. Wordt vervolgd.

 Kinderkleding:

We hebben zelf zoveel mogelijk kleding meegenomen en uitgedeeld. Nu lag de nadruk nog op winterkleertjes voor de kinderen. De moeders en de kinderen zijn er erg blij mee.                         Weer veel dank aan alle gevers !!
 

Ons volgende bezoek aan het project is in komende december/januari. De warme zomer met de kerst, de eindejaars schoolrapporten, het nieuwe schooljaar, …….. We zien er naar uit !

We hopen dat u met plezier en belangstelling dit verslag leest en natuurlijk houden we u op de hoogte van de verdere ontwikkelingen.

Mocht u intussen vragen hebben over het project: aarzel niet om ons te vragen, te emailen of te bellen. Wij informeren u graag.

Vriendelijke groeten,
Namens de Stichting Children’s Foodure,                                                                                                                   Henk en Leny Schaap                                                                                                                                              

 

donderdag 15 augustus 2013

Juni/Juli 2013

Winterseizoen.



Beste sponsors, vrienden en belangstellenden,                                 

In juni/juli 2013 zijn wij weer in Sir Lowry’s Pass Village geweest. We zijn deze tijd druk bezig geweest met de schoolkinderen. Het was ook schoolvakantie (de wintervakantie) en we hebben een project opgestart om de kinderen in de vakantie van de straat te houden; een soort vakantieproject dus. Maar ook de soupkitchen en alle organisatie daaromheen had onze aandacht nodig.

De soupkitchen
 
Het is in de schoolvakantieweken extra druk in de soupkitchen. Als de scholen al zelf eten verstrekken (en sommigen doen dat), dan natuurlijk niet in de vakanties. Dus volop belangstelling voor onze soupkitchen.  Het was winter in Zuid-Afrika. Dat betekent niet dat het vriest maar voor de bewoners is het wel relatief koud. En natuurlijk ook veel regen. Wij kunnen dan niet alle kinderen kwijt in en rond de soupkitchen en in de regen een bord leegeten is geen oplossing. We hebben besloten om een extra overkapping aan de soupkitchen aan te brengen en meteen de daad bij het woord gevoegd.  Met onze “eigen” timmerman – Jozef – uit de village overlegd en samen met hem hout, palen, dakbedekking, verf, zand, grind, cement e.d. gaan kopen. We moeten natuurlijk zelf (met Jozef) alle inkopen en het vervoer doen want Jozef heeft zelf geen geld om het voor te schieten en de bouwmarkten leveren alleen tegen contante betaling. Maar daarna werd er ook hard gewerkt aan de aanbouw en de nieuwe vloer en vier dagen later was de overkapping helemaal klaar.
Zie de foto.





Er kunnen ca. 35 kinderen nu droog onder het afdak zitten eten en bovendien ook ’s-zomers uit de brandende zon. We hebben hierdoor ook minder “zittingen” nodig per maaltijd.

Het is nog niet definitief geregeld met de hulpen in de keuken. Er waren er nu wel twee, maar toen wij weer naar Nederland gingen heeft er één opgezegd en intussen is ook de tweede weer weg. Maar Pearl doet haar best om twee vaste hulpen te vinden. We hebben nu gelukkig ook wat meer geld in de begroting om ze te belonen. Het gaat vast wel lukken.
 




Verder hebben we een mooie nieuwe vriezer kunnen aanschaffen. De oude was echt helemaal stuk; de draden hingen los, de deksel was kapot, kortom: het werd wel een beetje gevaarlijk om dat zo te laten. Maar met de nieuwe aanschaf zijn we voor de vriezers weer een tijdje uit de brand. En deze is ook nog energiezuinig.

Schoolrapporten

Het verzamelen van de schoolrapporten is altijd weer een uitdaging. Van onze 54 kinderen hadden er 30 hun rapport ingeleverd en voor de overige 24 kost het wel 3 ronden van overleg. Maar uiteindelijk is het weer gelukt, hoewel, van 3 kinderen hebben we het schoolrapport niet gehad en ze reageren ook niet meer op onze vragen. We hebben dus afscheid van ze moeten nemen; helaas.
 
 




De schoolresultaten van de kinderen vielen in het algemeen tegen. Er zijn best wel goede resultaten maar over het algemeen zijn er veel slechte resultaten. Veelal voor de talen (Afrikaans en Engels) maar nu in het bijzonder voor wiskunde (math.). Ook de schooldirectie klaagt in hun nieuwsbrieven over de slechte betrokkenheid van de kinderen en hun ouders met de schoolopleiding.                      

De directeur van de basisschool: “Nadat ek deur die leerders se Junie Rapporte gegaan het, het een aspekt my verskriklik gekwel. Feitlik elke opvoeder het in hul opmerkings gekla oor leerders se swak houding in die klaskamer. Kommentaar het gewissel van leerders wie nie hul werk inhandig nie, sommiges wie te veel in die klaskamer speel, anders wie die klas ontwrig, en so kan ek aangaan”.

En de directeur van de highschool: “Ons leerders het nie goed in die afgelope Junie-eksamen gevaar nie. Ons uitslae is teleurstellend en ons sal almal skouer aan die wiel moet sit om ons akademie op ’n aanvaardbare vlak te krij.

Ook onze sponsor-kinderen van de highschool hebben veel problemen met wiskunde. We hebben een aantal kinderen persoonlijk gesproken over hun rapportcijfers en daar ook hun ouders bij betrokken. Maar vaak hebben de ouders (meestal alleen een moeder) weinig tot geen belangstelling voor de prestaties van hun kinderen. Er valt hier nog heel veel te veranderen.

Om de resultaten te verbeteren hebben we gezocht naar een manier om de kinderen meer onderwijs te geven. We hebben een tijdelijke kracht gevonden die bereidt is om op 2 middagen per week – na schooltijd – aan een aantal kinderen die hiervoor in aanmerking komen bijles te geven in wiskunde. De eerste zitting was op onze vertrekdag maar we zijn natuurlijk gaan kijken in de huiswerkklas. De wiskunde-bijles had op dat moment 10 van onze kinderen zodat we er per week toch ongeveer 20 bijles kunnen geven. Met de volgende schoolrapporten (a.s. eind september) kunnen we misschien een eerste resultaat zien, maar het doel is om de eindejaar-repetities beter te kunnen maken.  

Het vakantie project

In de schoolvakanties lopen de meeste kinderen doelloos door de village. Thuis zijn er geen mogelijkheden om iets te doen en ook door de verveling wordt het gedrag van de kinderen er dan niet beter op.                 We zien de problematiek en zijn begonnen met het opzetten van een vakantie-project.                                    We hebben een jongeman gevonden in de village (Damian), die zichzelf echt omhoog heeft gewerkt en momenteel sportlessen geeft aan een school. Na een gesprek met Damian heeft hij een aantal vrijwilligers gevonden die hem en ons konden helpen met het organiseren van het vakantie-project. De bedoeling is dat we een aantal kinderen kunnen verzamelen voor een ontbijt en ze daarna bezig houden met sport en spel, verhalen vertellen aan de kleintjes, tekeningen maken, enz.  We willen proberen om zo ook met de highschool-kinderen in gesprek te komen over hun vakkenkeuze, hun doel na de schooltijd, misschien een beroepskeuze. Ook hun droom: wat wil je hierna worden ? We kunnen proberen om ze op een informele manier meer realiteitszin bij te brengen voor hun eigen toekomst. Het project wordt iedere dag om ca. 13.00 uur afgesloten met een lunch.                                                                                                                              Children’s Foodure heeft een aantal sportattributen voor Damian aangeschaft en we sponsoren ook het eten. We konden gebruik maken van een ruimte in een kerk; ook de keuken konden we gebruiken en er waren een aantal vrouwen die voor de kinderen kookten.  Buiten was ruimte genoeg om te spelen. Natuurlijk ging de opstart met allerlei problemen gepaard: hoe bereik je de kinderen, hoe motiveer je ze, enz. Maar ook hoe houdt je de staf gemotiveerd. Gemiddeld kwamen er toch wel 100 kinderen en we hebben het twee vakantieweken kunnen doen.                                                                                                                                             We zijn best wel tevreden met het eerste resultaat en we hebben kunnen zien wat fout ging of beter kan.   Na afloop hebben we met Damian en Pearl besproken dat we in de komende schoolvakantie (a.s. eind september) gaan proberen om het project te herhalen en te verbeteren. Een uitdaging.
Op de foto een aantal kinderen aan het begin van de ochtend.
 
 



Kinderkleding:

We hebben zelf zoveel mogelijk kleding meegenomen en uitgedeeld. Nu lag de nadruk op winterkleertjes voor de kinderen. De moeders en de kinderen zijn er erg blij mee.                         
Veel dank aan alle gevers !!


Toch weer bijna 4  kantjes. Het is steeds weer een uitdaging om er geen heel boekwerk van te maken.                                                                                                                                                                      We hopen dat u met plezier en belangstelling dit verslag leest. Natuurlijk houden we u op de hoogte van de verdere ontwikkelingen.

Mocht u intussen vragen hebben over het project: aarzel niet om ons te vragen, te emaillen of te bellen. Wij informeren u graag.

Vriendelijke groeten,
Namens de Stichting Children’s Foodure,                                                                                                                    Henk en Leny Schaap                                                                                                                                              

donderdag 21 februari 2013

Januari 2013

In december 2012 en januari 2013 zijn wij weer in Sir Lowry’s Pass Village geweest. We hebben u al verslag gedaan over december 2012 (zie de blog hiervoor) en nu volgt deel 2 over de gebeurtenissen in januari 2013.
DEEL 2:
De soupkitchen
We hebben u al gemeld dat we met de jaarwisseling afscheid hebben moeten nemen van de 2 kooksters, Linda en Rosie. Als overbrugging waren er twee hulpen en in de loop van januari kwam een nieuwe vaste hulp: Linda (Linda 2 dus). Tot onze verbazing kwam echter ook onze “oude” Linda weer terug. Ze vondt het toch wel mooi werken in de soupkitchen. We hebben nu weer een volledig team, met Pearl aan het hoofd en twee kooksters, Linda 1 en Linda 2. Dat is wel nodig want ’s-morgens om 05.00 uur beginnen ze met de voorbereidingen.
Tot half januari was het nog schoolvakantie en dus ook al ’s-morgens extra druk, maar wel later.   Half januari begonnen de scholen weer en komen de grotere kinderen om 07.00 uur voor pap en brood. Daarna gaan ze om 07.30 uur met de schoolbus naar school. Om 09.00 uur komen dan de kleinsten, evt. met hun moeders, en om 15.00 uur is iedereen er weer voor een hoofdmaaltijd. Gelukkig gaat het allemaal goed. Naast onze (uw !) sponsoring krijgen we veel voedsel van Woolworth en andere bedrijven uit de omgeving.
Tijdens het voorbije voorjaar heeft het wel hard geregend en bleek dat het dak van de soupkitchen op enkele plaatsen lekte. Vooral daar waar het dak is vastgemaakt. We hebben een werkloze timmerman (met de naam Jozef) uit de Village aan het werk kunnen zetten en die heeft in een paar dagen alle hechtingen op het dak waterdicht gemaakt. Het zal nu binnen wel weer droog blijven.
Het educatiedeel van ons project:
De pretdag
We proberen ieder jaar aan het begin van het schooljaar voor “onze” schoolkinderen een pretdag te organiseren. De pretdag is een schoolreisje die voor een deel een educatief karakter heeft en verder ook een “pret” deel heeft. We proberen op deze manier ook de onderlinge betrokkenheid van de groep te bevorderen en ook aan te geven dat iedereen die tot de groep hoort, en dus zijn best doet en blijft doen, met de pretdag meekan.
Dit jaar was de pretdag gepland op woensdag 9 januari. Dat betekende weer een erg korte voorbereidingstijd en bovendien is dit een algemene vakantieperiode dus zijn veel organisaties moeilijk te bereiken. Maar we hebben afspraken kunnen maken met het “Two Ocean Aquarium” in Kaapstad. We vertrokken met 45 kinderen en 8 begeleidsters (+ 1 man), in 3 mini-bussen om 09.00 uur vanaf de soupkitchen. Limonade en een candy voor iedereen meegenomen voor onderweg en om 10.00 uur waren we in Kaapstad.                                                                                                                
De meeste kinderen zijn hier nog nooit geweest dus gingen we met z’n allen wandelen over het V&A Waterfront, de toeristische attractie bij uitstek. Onderweg een ijsje voor allemaal. Er was echt veel te zien, o.a. de 4 standbeelden van de belangrijkste mannen uit de recente geschiedenis, de haven, alle boten, de winkeltjes, het reuzenrad, de optredens van de bandjes, enz.                                         De wandeling eindigde bij het Aquarium. Daar werden we begroet door onze rondleidster die als opening een voorlichting/optreden voor ons geregeld had in het afrikaans in plaats van in het engels. Ook de kleine kinderen (die spreken nog geen engels) konden het dan verstaan.
 

Daarna gingen we door het hele aquarium-gebouw en bij iedere bijzonderheid gaf de rondleidster een toelichting en konden we vragen stellen. Iedereen mocht daarna vrij rondlopen.                          Er zijn in het aquarium ook voorstellingen met haaien, pinguins, enz. dus ook het pretgedeelte kwam goed uit de verf.                                                                                                                                     Voor de lunch gingen we gezamenlijk naar het seal-deck van de cafetaria voor heerlijke hot-dogs en limonade.                                                                                                                                                      Tijdens de lunch hebben we de vijf best-presterende leerlingen van 2012 naar voren gehaald om ze in het zonnetje te zetten. Ze kregen een cadeautje als beloning voor hun prestatie en waren er ook blij mee. Eén van hen – Frederico - had ons vorig jaar al beloofd dat hij in 2012 een van de besten zou zijn en dat is hem ook gelukt. Spontaan meldden zich nu weer twee kinderen uit de groep om er in 2013 bovenuit te steken. Het is in ieder geval goed dat kinderen gestimuleerd worden en dat ze zich er ook voor willen inzetten. We zien er vol verwachting naar uit.                                                                                                                                                                                                                                 Op de foto: ja, één van de vijf was er niet.
 
 

 
Na de lunch gingen we weer terug in het aquarium; er is genoeg te zien en te beleven. Om 16.00 uur kwamen de busjes weer voorrijden en met limonade en chips in de bus voor iedereen waren we om 17.00 uur weer terug bij de soupkitchen.                                                                                                      Het was een erg geslaagde dag wat we misschien het volgend jaar weer kunnen doen.            Bijzondere dank aan de sponsors die dit allemaal mogelijk maken !! 
De scholen
Op Gorden Highschool moeten alle kinderen nu ieder jaar weer opnieuwe worden geregistreerd en de nieuwkomers (graad 8) moeten apart worden ingeschreven en er moet een fee contant voor hun worden betaald. We gingen dus met onze graad 8 kinderen naar de school om dit te regelen en ondertussen konden we met lijsten van onze sponsorkinderen naar de verschillende klassen om de inschrijvingen te regelen. Veel handmatige rompslomp maar het is allemaal gelukt. Zelfs voor één van de kinderen waarvan de moeder niet de moeite genomen had om het kind aan te melden op zijn nieuwe school, hebben we met de schooldirecteur toch een plaatsje op zijn school weten te krijgen. Gelukkig gaat het op Strand Secundaryschool en Rusthof Highschool wat makkelijker; daar behandelen ze de betaling van de schoolfee ook meteen als registratie.
Dit jaar habben we voor al onze sponsorkinderen lijsten gemaakt van hun kledingmaten, schoenmaat, e.d.  Ook hebben we per klas-jaar (dus voor graad 1 t.e.m. 12) lijsten gemaakt voor de benodigde schoolmaterialen, de stationery. Met al deze gegevens samengevoegd in excel-bestanden zijn we naar een winkel, de PEP-stores, in de mall gegaan en overlegd of zij alle gewenste spullen konden aanleveren maar dan wel gesorteerd per kind apart. De PEP-stores wilde dat graag doen en de medewerksters in de winkel werden helemaal enthousiast. Het was best veel werk; alle artikelen uit de winkel verzamelen en dan splitsen voor 54 kinderen in aparte zakken. We hebben ze zo nu en dan bezocht om naar de voortgang te informeren maar het ging heel goed. Uiteindelijk zijn we met een “bakkie” naar de PEP stores gegaan om de spullen op te halen. Natuurlijk wel eerst betalen maar wat bleek: de internet-verbindingen waren uit de lucht, dus we konden niet electronisch betalen.  Dus no money – no goods. We konden 54 kinderen ( evt. met hun ouders) die bij de soupkitchen waren verzameld weer naar huis sturen. Gelukkig lukte het de volgende morgen wel.                                                                                                                                                                    Ieder kind heeft nu alle mogelijkheden om goed voorbereid aan het schooljaar te beginnen.
De huiswerkklas
Tien dagen voordat de scholen weer zouden beginnen gaf onze lerares te kennen dat ze over twee dagen ging verhuizen naar Johannesburg en dus niet meer zou komen. Wel weer een nieuwe ervaring dat zelfs ook onderwijzend personeel soms geen enkel begrip heeft van opzegtermijnen en plaatsvervanging. Het werd dus wel spannend om op tijd een vervanger/ster te vinden. We hebben enkele sollicitatiegesprekken kunnen voeren en het is gelukt: de week nadat de scholen weer begonnen hadden we een nieuwe huiswerkklas-leraar. Eén met ervaring in het lesgeven. We hebben er vertouwen in en de kinderen zijn er weer mee geholpen.
Nadat we het afgelopen jaar door omstandigheden geen gebruik konden maken van de communityhall hebben we het met de overheid weer kunnen regelen dat onze huiswerkklas in de middag, na schooltijd, weer gebruik mag maken van ruimte in de communityhall. Tot onze verbazing hing ons white-board (uit 2011) er nog. De overheid heeft ook nieuwe schragen en werkbladen laten maken die we mogen gebruiken en met de stoelen uit de communityhall (er stonden er na ons kerstfeest wel genoeg) hebben we een mooie ruimte voor de huiswerkklas.
De voorwaarden zijn er nu dus….…….we zien met vertrouwen uit naar de resultaten.
Mocht u intussen vragen hebben over het project: aarzel niet om ons te vragen, te emailen of te bellen. Wij informeren u graag.
Vriendelijke groeten,
Namens de Stichting Children’s Foodure,                                                                                                            Henk en Leny Schaap                                                                                                                                         tel.: 035  52 65 076
 
 
 
 
 

zaterdag 9 februari 2013

December 2012, de zomer.


Beste sponsors, vrienden en belangstellenden,                                 

In december 2012 en januari 2013 zijn wij weer in Sir Lowry’s Pass Village geweest. Wij zijn druk bezig geweest met de schoolkinderen maar in het bijzonder ook met het kerstfeest, de pretdag en de soupkitchen met alle organisatie daaromheen.

DEEL 1:

De soupkitchen

Het was in december erg druk in de soupkitchen. De schoolvakanties begonnen op de 11e dus we kregen bij de ochtendpap voor de kleine kinderen ook al veel groteren. Maar het verloopt allemaal wel goed. We hebben wel eind december afscheid genomen van de twee hulpen (de kooksters) Linda en Rosie. Rosie is ernstig ziek en kan niet meer werken. In afwachting van andere hulpen waren er twee tijdelijke vervangsters. Eén van de koelkasten heeft het begeven dus hebben we een nieuwe aangeschaft en van de tweede koelkast was de bedrading helemaal verbrand. Maar gelukkig heeft de electricien dat kunnen repareren; zelfs gratis !

Het kerstfeest

Het kerstfeest voor de kinderen werd gepland op 19 december, dus was er niet veel tijd voor de voorbereidingen. De communityhall werd besproken en we ontvingen heel veel cadeau’s voor de kinderen van Kids2Kids en een plaatselijke school in Strand. Dat was een belangrijke zorg minder. Ook hebben we een aantal vrijwilligers bereidt gevonden om op de 19e fysiek te helpen. Enkele plaatselijke kennissen van ons, een aantal medewerkers/sters van Mærsk uit Kaapstad, het soupkitchen personeel, onze zoon Thierry met partner en onze secretaris Magda en haar man, die voor de kerstdagen te logeren waren. Helpende handen dus voldoende maar dat is ook wel nodig. Zelf waren we uitgegaan van ca. 325 kinderen maar uiteindelijk hebben we 402 kinderen te gast gehad en het valt niet mee dat te organiseren.

We hebben in de aanloop ook alle eten en drinken georganiseerd en “Shoprite” heeft voor ons 400 complete maaltijden bereidt; stuk gebraden kip met aardappelsalade, komkommer, tomaatje en een broodje. Ze zijn om 5.00 uur begonnen met braden en we konden het om 11.00 uur ophalen en naar de communityhall brengen. De Shoprite is wel 12 km van de hall, dus dat vraagt wel veel tijd.

’s-Morgens zijn we ook al vroeg begonnen met de inrichting en het versieren van de communityhall en werden de cadeau’s vanuit de soupkitchen overgebracht. Wat blijkt: er waren maar 200 stoelen in de hall, dus heel veel stoelen te kort – snel weer de gemeente bellen en gelukkig was er twee uur later een vrachtauto met de benodigde stoelen.  Ook het drinken en de toetjes (yoghurt) moesten we ophalen en weer afleveren in de hal.
Met de opstelling van de stoelen en de cadeau’s ziet de verder nog lege hall er dan zo uit:


 
Intussen verzamelen de kinderen zich al lang buiten en – eindelijk – om 13.30 uur gaan dan de deuren open en komt de file met kinderen de zaal in. Dat gaat onder strikte begeleiding want we kunnen ons niet permitteren dat ze door de zaal gaan lopen.

 
Als de zaal vol is ziet het er vanaf het podium zo uit, met 402 kinderen:
 
We hebben ook een DJ-team georganiseerd en die hebben zich ook in de hall geinstalleerd. Vanaf dat de kinderen binnen komen is er muziek wat ze ook bezighoudt. Het begint wel met kerstmuziek maar al snel veranderd dat in populaire muziek voor de jeugd. 
De DJ’s in actie:

 
Voor ons heel onverwacht was er door 3 groepen van kinderen een optreden georganiseerd. Ze hadden allemaal (stiekem) in de soupkitchen geoefend. De meisjes van de Primery school waren begonnen en de jongens van de highschool wilden niet achterblijven. Maar toen wilden de meisjes van de highschool ook wel. Het was voor de andere kinderen en voor ons een grote verassing, maar we zijn er wel blij mee; het is goed dat vooral de grotere kinderen eigen initiatief gaan tonen.
Het meisjesteam van de highschool:
 
Na het eerste optreden werd begonnen met de hoofdmaaltijd. Alle kinderen in een rij naar de uitgiftebar en met hun eten weer terug naar hun eigen plaats. Het verliep zoals we dat hadden bedacht. Intussen kwam de muziek goed van pas, hoewel, het was toch al een aardig rumoer van al die kinderen en de muziek er nog bovenuit.
Eén van de kinderen, onderweg:

 
U kunt zich wel voorstellen dat wanneer het laatste kind aan de maaltijd begint, de eerste alles al lang op heeft, dus kwam intussen het jongensteam op het toneel:

 
 
Overzicht van een deel van de hall:
 
 
 
Het meisjesteam van de Primary gaf een voorstelling waarbij ze zelf zongen, klapten en dansten:
 
 
Het waren alle drie heel verrassende optredens en dat gaf ook weer een bijzonder tintje aan het hele gebeuren. Daarna kwam de tweede ronde, het dessert.
Al met al was het wat tijd betreft wel volledig uit de hand gelopen en toen de kinderen aan het eind als afscheid allemaal nog een cadeautje kregen waren ze niet meer te houden. Het werd voor ons een organisatorische chaos maar voor de kinderen was het veel belangrijker dat ze ook nog een cadeau kregen.
Met alle vrijwilligers de communityhall weer opgeruimd en aan het eind van de dag waren wij allemaal erg moe maar de kinderen waren voldaan en blij. Geslaagd dus !!
Ook willen wij hier nogmaals al onze vrijwilligers heel hartelijk danken. Zonder jullie fysieke hulp is zo een kerstfeest niet te organiseren. Veel dank !!
Het educatiedeel van ons project:
Het lijkt er misschien op dat we alleen druk met het kerstfeest waren maar dat is niet zo. Op alle dagen waren we ook bezig met het schoolgedeelte. Van alle kinderen moesten we de eindrapporten verzamelen en ook de resultaten vastleggen en beoordelen. Dat resulteerde in een aantal pittige gesprekken die we met de kinderen en/of hun ouder(s) hebben gevoerd. Van onze 60 kinderen zijn er eind 2012 vijf blijven zitten. Dat leverde waar nodig gesprekken op over hun eventuele inzet, hun “spijbelen”, hun bezoek aan onze huiswerkklas, de betrokkenheid van de ouders, enz. Ze krijgen alle vijf nog een (laatste) kans op succes in 2013.Twee van de kinderen zijn geslaagd voor hun eindexamen highschool; die verlaten dus ons programma op de door ons gewenste manier.Twee meisjes  (van 15 jaar) raakten zwanger en hebben intussen een baby; zij willen niet meer naar school. Van 6 kinderen hebben we helaas afscheid genomen; ze tonen geen enkele inzet meer, gingen niet meer naar hun school, enz. Er zal nog veel moeten veranderen aan de mentaliteit en de inzet. Maar ook de betrokkenheid van de ouders (of beter gezegd: de niet-betrokkenheid) is vaak een probleem. Men heeft vaak ook weinig uitzicht op een betere toekomst waardoor men ongeinteresseerd raakt. We hebben een klein aantal “nieuwe” kinderen geselecteerd waardoor we nu 54 kinderen in het scholingsprogramma hebben. 
Kinderkleding:
We hebben zelf weer 20 kilo aan babykleertjes en zomerkleding mee kunnen nemen en uitgedeeld. Vooral de babykleertjes eerst gesorteerd op leeftijd en jongen/meisje en daarna gericht aan hiervoor uitgekozen moeders gegeven. Ze zijn er echt heel blij mee. Veel dank aan alle gevers !!
Binnenkort sturen wij u informatie deel 2 van ons laatste bezoek waarin we ook verder ingaan op het educatiedeel van ons project.
Mocht u intussen vragen hebben over het project: aarzel niet om ons te vragen, te emailen of te bellen. Wij informeren u graag.
Vriendelijke groeten,
Namens de Stichting Children’s Foodure,
Henk en Leny Schaap,
tel: 035 - 52 65 076.